รำวงมาตรฐานเป็นรำวงของไทยพัฒนาการมาจากรำโทนที่ชาวบ้านนิยมเล่นในฤดูเทศกาลต่างๆ อย่างแพร่หลายในสมัยโบราณสืบต่อเนื่องกันมา จนถึงช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ โดยในช่วงปี พ.ศ. ๒๔๘๔ - ๒๔๘๘ เป็นระยะที่ญี่ปุ่นยกกองทัพผ่านประเทศไทย มีการโจมตีทางอากาศอยู่เสมอ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีสมัยนั้นต้องการจะปลอบขวัญประชาชน จึงให้กรมศิลปากรปรับปรุงรำโทนขึ้นและมีการประพันธ์เพลงขึ้นมาใหม่ ๔ เพลง และท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลสงครามประพันธ์เพิ่มอีก ๖ เพลง เป็น ๑๐ เพลง และต่อมาได้เป็นชื่อเป็น " รำวงมาตรฐาน "
ชื่อเพลงและท่ารำมีดังนี้
๑. งามแสงเดือน ใช้ท่าสอดสร้อยมาลา
๒. ชาวไทย ใช้ท่าชักแป้งผัดหน้า
๓. รำซิมารำ ใช้ท่ารำส่าย
๔. คืนเดือนหงาย ใช้ท่าสอดสร้อยมาลาแปลง
๕. ดวงจันทร์วันเพ็ญ ใช้ท่าแขกเต้าเข้ารังและผาลาเพียงไหล่
๖. ดวงไม้ของชาติ ใช้ท่ารำรำยั่ว
๗. หญิงไทยใจงาม ใช้ท่าพรหมสี่หน้าและยูงฟ้อนหาง
๘. ดวงจันทร์ขวัญฟ้า ใช้ท่าช้างประสานงาและจันทร์ทรงกรดแปลง
๙. ยอดชายใจหาญ ใช้ท่ารำแบ่งออกเป็นผู้ชายจ่อเพลิงกาฬ ผู้หญิงชะนีร่ายไม้
๑๐. บูชานักรบ ใช้ท่ารำแบ่งออกเป็นผู้ชายจันทร์ทรงกรดและขอแก้ว ผู้หญิงขัดจางนางและล่อแก้ว
ชมคริปวีดีโอตัวอย่างกันเลยค่ะ
